Sevgili Anneler, hatta anne adayları ve hatta anne aday adayı dahi olmayanlar, siz de bir itirafım var diyorsanız, ekibimize katılabilrsiniz. Arzu edenler itirafcianne@gmail.com adresine, varsa blog adreslerini de yazarak mail gönderebilirler. Ha, yok ben uğraşamam derseniz adsız olarak, yorum da yapabilirsiniz. Kayda bile gerek yok. Bilgilerinize.

21.10.10

Ayın İtirafı - Annenin eş ve leş olma hali üzerine

Özellikle anneliğinin başında olanlar,  iyi bir anne olabilirler belki ama berbat bir eş olurlar. Hatta çekilmez bir eş olurlar. Zira evde bebekten başkasını gözü görmez yeni yetme annenin. Eş salonda yatırılır,  bebek anneyle yatar çoğunlukla. Baba kendi başına devinip duran bir nesneye dönüşür, dönüştürülür hatta. 

Anne kişisel bakımdan tamamen uzaktır. Baba eve geldiğinde karşısında pijamaları ile bulur eşini devamlı.  Öyle derli toplu temiz bir pijama değildir bahsi geçen asla. Ekşimiş süt kokulu, süt lekeli, terli, hatta daha ileri gidersek anne temizliğe de girişmişse çamaşır suyu kokulu,  insanlık dışı bir hale eşlik eden bir pijamadır bahsi geçen. Annenin saçı başı dağınıktır çoğunlukla, üstüne bir de bebek yıkanmışsa buharın etkisiyle kabarıp da tüleren saçlarıyla cadı kazanına dönmüştür kafa. Anne saçını taramaktan acizken elbette tüylerini temizlemekten de uzaktır. Genellikle bıyıklıdır ve bacaklar da bu durumdan nasibini almıştır. Tiksinç bir haldir sözkonusu olan vesselam. Doğal olarak beklenen, eşin böylesi bir kadına mümkün değil yaklaşmamasıdır ancak erkek bünyesi herşeye razıdır. Razıdır da 'bu leş halde bu adam beni hala istiyor' deyip topuklarını poposuna vura vura eşinin kollarına atılacağına, binbir türlü dalavere, afra tafra ile uzak durur eşinden. Hele bir de evde anneanne varsa eş her türlü üvey evlat muamelesine tabi tutulur. An olur eş eve geldi mi gelmedi mi bilinmez, önemsenmez de. 

Leş annenin kendine bile hayrı yokken eşine hayrı elbette yoktur. Zira dünyası minyatür bir hal almıştır ve o dünyanın merkezinde bebeği varken içinde başka canlı barınmamaktadır.

İ.

14 yorum:

Milena dedi ki...

Büyük bir kısmına katılıyorum. Ama her zaman da böyle değildir canım!!

ELİF dedi ki...

Çok güldüm bu yazıya ben :))

gülay dedi ki...

işte bizim 3 yıl önce ki halimizin özeti...ne bir eksik ne bir fazla:))

Ozguranne dedi ki...

Hehehehe çok komikmiş:) Evit oluyor öyle şeyler az ya da çok... Biz o kadar dışlamadık babayı ama özellikle buharın etkisiyle şaha kalkan saçlar detayı güzel:)

Filiz dedi ki...

Kimi kabül eder kimi etmez ama anneliğin ilk günleri aynen böyle geçer çok başarılı bir yazı olmuş çok güldüm tebrikler.

Adsız dedi ki...

hiç bir kadından böyle bir itiraf dinlememiştim :)

balböcükleri dedi ki...

ŞİMDİ BU KNUYA BARNAAAAK BASMAM LAZIM:)kesinlikle bebkten sonra kısmen böyle oluyor.hatta 2.çocuktada.ama ilki kadar bunalıma girmiyor anne adayı en azından bende öyle oldu.çünkü ilkinden dolayı kendini hazırlıyor.ilk bir kaç ay böyle gitsede anne ya kendini sirkeliyor yada biri gelip sirkeliyor:)bebğin bakımı uykusuzluk yorgunluk kadını bazen bakımsız yapsada annelik yakışıyor kadına.bir süre sonra herşey normale dönüyor mühim olan bu dönemi sorunsuz atlatmak ve erkeğin sabırlı olması.

NEKO dedi ki...

O adam hamileliğin son aylarında sabretmiş, üstüne birde lohusalığın geçmesini bekleyeceğini öğrenerek yıkılmış, gene de dayanmış haldeyken ne mağara kadınına dönmüş yüzünüz nede ekşi süt kokunuz onu durdurmuyor. Gel gör ki bebek uyuduğunda yapması gereken tonlarca işi varken, ki bunların hiç birisi kendine ayıracağı bir zamanı veya aktiviteyi kapsamazken, anne o vakti kocasının gönlünü hoş etmeye ayırmak istemiyor. Bir kaç ay önce bebiş tarafından alt üst edilen hormonlar ve anne olmanın tel tel ettiği psikoloji ile gelen isteksizlik de cabası.

Ahh gerçekten bebek uyuduğunda yapılması gereken ne çok şey var :(((

Aygül dedi ki...

Çok güldüm:))Bizde bir kısmını yaşadık aslında.Babamızı hiç yataktan atmadık bebekde hiç bizim yatakta yatmadı.Ama gerçekten bebekle ilgilenicem diye eşi ihmal etme durumları olmadı değilk.Şu an 2. bebeğimizi bekliyoruz zira 1.si dana kadar oldu bile:)))Şimdi bebek doğunca hatta doğmadan eve gelen yardımcının gelişlerini sıklaştırmak fikri var aklımızda.1.doğumdan sonra neden akıl edememişiz ki ?
Eşim ise bana bir jest yapıp(sözde bana bence kendine) doğumdan sonra bana bir limit ayırdığını söyledi:)))Bakım adına yapılabilecek ne varsa:)))Ek olarakda kılık kıyafet alabilirmişim bolcaaaaaa:))Yani burdan çıkan sonuç 1.de sanırım ihmal edilen şeyler olmuş:))Herkese kolay gelsin:))

iki kız & iki erkek dedi ki...

Bizde birincide yaşadık benzerini. Birgün eşim işten geldiği zaman şu pijamaları artık üstündn çıkar görmek istemiyorum böyle diye söylenince başladım dikkat etmeye. Ama ikincide daha farklı oluyo. Ama ben bu işi anlamıyorum eş işten gelince zaten pijamaları çekiyo üstüne ben niye giyinik oturayımki yanında yarım saat için giyin soyun yani vallahi göstemelik. ama diğer taraftan düşününce biraz dışarı atmak lazım kendimizi. Özelliklede çalışan bayanları görünce gerçektende giyinmek lazım :)))

seyabb dedi ki...

acımasız gerçekler hepsi çok doğruuu

Unknown dedi ki...

Bide annenin aldigi kilolar nedeniyle pijama da babanin pisamasidir :)

Kronik Bunalim ... dedi ki...

hatirlamak bile istemiyorum o gunleri .. aynilarini bire bir yasamis bulunmaktayim .. 42 gun aglayan bir bebek ve ona eslik eden pasakli bir anne ve zavalli gozlerle ne olacak bizim ahvalimiz diyerek bakan bir baba ... allaha sukur 43. gun kucuk dananin gaz sancilarinin bitmesiyle hizli bir sekilde donduk geri dunyaya .. ikinci bebekten asla korkmuyorum ne hamileliginden nede dogumdan tek korkum ikinci bi lohusaligi daha atlatabilirmi bu zavalli anne ve zavalli baba :))

Unknown dedi ki...

özel hayata saygı kalmamış..herşey ortada cık cık..

hatta lafı bile var..

:))